Verslag Belgisch kampioenschap Lier

Het Belgisch kampioenschap in Lier ligt al meer dan een maand achter ons maar alsnog eens terugblikken zeker met de vernieuwde kandidatuur van Chesslooks voor volgend jaar lijkt mij interessant. Voor mij was het een van de beste meerdaagse tornooien ooit (misschien wel het beste) waaraan ik al deelgenomen heb en dat betekent iets na meer dan 60 zulke opens in mijn schaakcarriere over een tijdspanne van meer dan 3 decennia.

In bovenstaande foto zie je hoe ruim en comfortabel het spelen was voor iedereen. In de meeste tornooien zit je als niet-topspeler opeengepakt als sardientjes dus dat is echt wel een verademing. Zulke tafel/bord-opstelling zouden we overal moeten kunnen hebben. Ook was de zaal voldoende koel (misschien dankzij het Belgisch kwakkelweer deze zomer) en goed verlicht wat geen vanzelfsprekendheid is.

Na de partijen was een aparte analyse-zaal voorzien waar gretig gebruik werd gemaakt door de spelers. Opvallend vond ik dat er nergens GSM-bereik was zelfs in de analyse-zaal. Was dit een anti-cheating-maatregel want ik verdenk de organisatie ervan om jammers te hebben gebruikt? Ik ben voorstander want ik hoorde deze zomer van 2 gevallen van cheating (Open Gent en Open Vlissingen).

In het cafetaria stond een team dagelijks vele uren klaar om drankjes en snacks te serveren. Ik heb er enkele keren lekkere pannenkoeken gegeten. Ik vermoed dat de organisatie een mooie omzet gemaakt heeft want heel veel spelers maar ook bezoekers maakten dankbaar gebruik van de service. Samen met de analysezaal vind ik die faciliteiten in een open tornooi een must want die zijn zeker niet overal aanwezig.

Echter de bk-organisatie had veel meer in petto dat enkel schaken. Voor de deelnemers aan het tornooi was het heel lastig (o.a. overlappend met de partijen) om aan de nevenactiviteiten (zie Chess-festival) deel te nemen maar na de 2de ronde kon ik niet weerstaan om even naar de grote markt in Lier naar het boksschaken te kijken. Zo kon ik nog net bovenstaande match tussen 2 burgemeesters meepikken. Een schot qua publiciteit in de roos. Misschien wordt deze onbekende sport na de straffe stoot van de open winnaar Bjarne Van Dijck ook populairder zie mijn blogartikel Hakuna-matata.

Een boekenstand is uiteraard ook een troef op het tornooi en daar zorgde Philippe Vukojevic met Chessconsult als vaste bondsleverancier voor.

Sommigen zijn het met mij niet eens maar ik ben fan van trofeeën naast een geldprijs. Een trofee is een tijdloos aandenken terwijl centen heel snel worden uitgegeven en vergeten. Ik behaalde op scheidingspunten de 4de plaats in het open tornooi en mistte zo op een haar een trofee (slechts eerste drie kregen er een dus volgend jaar een nieuwe kans?)

Dat de organisatie alles uit de kast had gehaald, vond je ook terug in de kleine details die op veel gezichten een glimlach toverden. Zo was er een gratis parking op 10 minuten wandelafstand van de tornooizaal (langs de prachtige Lierse vesten). Een goodie-bag had ik nog nooit in een tornooi gekregen en iedere deelnemer kreeg ook een bon voor een gratis Lierse vlaai (het aanbod was wel beperkt dus je moest snel zijn). Of wat te denken van dat elke ronde gestart werd door het kloppen op een gong (zie bovenstaande foto). Dat geeft voor mij weer dat tikkeltje meer aan de totaalervaring.

Ik wou in elk geval dat het tornooi niet stopte en in de laatste ronde demonstreerde ik dit theatraal door de slotceremonie met een uur te vertragen en 128 zetten te spelen. Opvallend was dat ik niet eens doorhad in bovenstaande foto dat er zoveel mensen aan het kijken waren naar mijn geploeter.

Dus het was een super geslaagd Belgisch kampioenschap. Ik heb dan ook slechts 1 puntje van kritiek. Ik had honger na die marathonpartij en had gehoopt dat er op de slotreceptie nog “serieus” eten zou worden geserveerd en niet alleen drank a volonte. Een slotreceptie is altijd het moment om roddels en weetjes te horen (nee die zal ik hier niet vertellen) dus het was met enige tegenzin dat ik (iets) vroeger naar huis ging om te eten.

Ik sluit af met mijn kortste en misschien ook wel gekste partij van het tornooi tegen niemand minder dan de drijvende kracht van deze nieuwe website: Steven Bellens. Ik kreeg achteraf van sommigen de vraag wat er in onze onderlinge partij gebeurde dus hieronder kan je mijn analyses eens lezen.

Helmut Froeyman