Philippe Vukojevic 10.11.2024
De tijd dat we blij waren als een Belg twee punten scoorde op het Wereldkampioenschap voor de jeugd ligt ver achter ons. Met Daniel Dardha hadden we onze eerste speler die meedeed met de beteren, en sindsdien doen de andere Belgische spelers het ook heel goed. De vraag was of er Belgen zouden opvallen op het Jeugd WK (U14 – U16 – U18) in het verre Brazilië.
Normaal konden we daar niet van uitgaan, want op de startlijst was de 37e plaats de hoogste plek waar we een landgenoot konden zien: Fausto Battistelli in de U14-sectie. Hij eindigde uiteindelijk als 28e. Beter eindigen in het klassement dan je startpositie is een geweldige prestatie, maar in het geval van Fausto is dat niet eens het volledige verhaal: hij speelde het hele toernooi vrij hoog. Na zijn 4e ronde (3/4, met alleen een nederlaag tegen de als 8e geplaatste Rus Prokhorov) speelde hij steevast op een van de 16 eerste borden. Zo speelde hij in ronde 9 tegen de latere bronzen medaillewinnaar Nurgalyev (Elo 2406). Helaas ging de laatste ronde verloren, anders was hij zelfs binnen de top 15 geëindigd. Tijdens het eerste wereldkampioenschap jeugdschaken eindigde Fausto trouwens op een opmerkelijke 10e plaats: ja, België is en blijft een land van schaakprobleemoplossers!
Zijn Elo-prestatie in het toernooi mag dan maar een paar punten boven zijn Elo liggen (het resultaat van een paar erg zwakke tegenstanders in de eerste rondes), maar het feit dat hij 42 Elo-punten wint laat zien dat hij echt een goed toernooi heeft gehad.
Hetzelfde verhaal bij de meisjes U16, waar Maya Burssens zichzelf beloont met een pak Elo-punten. Op plaats 49 van de startlijst eindigt ze 32e en de 1655 Elo die ze in haar bagage had gestopt steeg op de vruchtbare Braziliaanse bodem met 54 punten. Halverwege de competitie zag het er echter niet zo goed uit, want met 1,5/5 scoorde ze (ver) beneden verwachting, maar geduld en doorzettingsvermogen zijn mooie deugden die ze bezit en haar 2e helft van de competitie maakte alles goed: 4/6.
Voor Cecilia Pereira Garza, zelf van Braziliaans herkomst (meisjes U14), was het ook op alle vlakken een goed toernooi: ze eindigde hoger dan de uitgangspositie, won Elo-punten en scoorde een perf boven haar Elo. Toegegeven, het hangt allemaal een beetje aan elkaar, maar ook voor haar kunnen we echt spreken van een goed toernooi.
De andere Belgische deelnemers voldeden zeker aan de verwachtingen.
Als Casimir (Open U18) naar Brazilië was gegaan om interessante partijen te spelen, dan werd hij bij de start zeker op zijn wenken bediend. Na een (verwachte) nederlaag tegen een Armeense FM van 2328 in ronde 1, stond hij in ronde 2 daadwerkelijk tegenover het 2e reekshoofd, een Poolse IM van 2489. Een fantastische ervaring, ook al bleef Casimir na ronde 2 nog steeds met lege handen achter, maar hij is een jeugdspeler die de juiste maat vindt tegen zwakkere tegenstanders: geen onderschatting, geen overschatting en dus alleen overwinningen tegen de lagere Elo’s. Net zoals nederlagen tegen de hogere Elo’s… behalve in ronde 10, waar hij zijn tegenstander met 294 Elo meer toch nog op remise wist te houden. Resultaat: een verwachte plaats op de ranglijst, maar een mooie perf en vooral 20 Elo-punten in de pocket.
Casimirs zus Hoara en Dana Faybisch (beide meisjes U18) eindigden waar we ze konden verwachten. Ze lieten allebei wel een paar punten liggen in Brazilië, maar als het Keniaanse meisje tegen wie beiden wonnen, Elo-punten had gehad, was er ook op Elo-niveau een nuloperatie geweest.
Amir (Open U18) zal ook min of meer dezelfde gevoelens hebben: hij eindigt keurig 40e, waar hij op startpositie 45 stond, maar hij verliest toch Elo-punten. Zijn overwinningen – onder andere tegen twee spelers onder de 1700 Elo – en zijn remise tegen een FM van 2277 zijn namelijk niet voldoende om het Elo-verlies tegen de titelspelers (2 FM van +2300 en 1 IM van 2454) goed te maken. Toch ook voor hem een ‘normaal’ toernooi en overigens was hij de Belg die in de laatste drie ronden geen enkele partij verloor.
De enige die waarschijnlijk niet echt gelukkig is met zijn toernooi, is Kaito Meysman (Open U16). Terwijl na 4 rondes alles normaal leek: 2x winst en 2x verlies (tegen een FM van 2230 en een IM van 2484), kwam hij in een negatieve spiraal terecht, inclusief twee ontmoetingen tegen sterk ondergewaardeerde Taiwanese spelers.
Hij vocht nog steeds terug en eindigde uiteindelijk niet al te veel plaatsen achter zijn startpositie (8 plaatsen), maar die onderschatte Taiwanezen hakten in zijn Elo-punten en namen maar liefst 42 van de 67 punten die Kaito verloor, mee naar Taiwan.
Nu kennen we Kaito als iemand met een ‘growth mindset’ en we hebben er alle vertrouwen in dat hij die ervaringen zeker in zijn voordeel zal gebruiken.
In ieder geval zijn alle deelnemers er rijker uitgekomen.
Wat een ervaring om naar een land te gaan waar je niet naar het dolfinarium hoeft om dolfijnen te zien, of naar de dierentuin om krokodillen tegen te komen!
Wat een ervaring om samen te leven met andere spelers, zowel binnen als buiten het Belgische team. Zoveel (schaak)souvenirs die ze op school niet hadden opgedaan, zoveel herinneringen aan een geweldige periode, ver van huis en dus waarschijnlijk een enorme stimulans om zich te blijven inzetten voor het schaken om die ervaringen opnieuw te kunnen beleven, misschien niet meer bij de jeugd, maar dan misschien als Belgische vertegenwoordiger in de Europese teamkampioenschappen of in de Olympiades.
Veel dank aan Alberto Battistelli, die op Facebook verslag deed van het toernooi en wiens groepsfoto we gebruiken.
Van links naar rechts: Fausto, Amir, Casimir, Kaito, Hoara, Maya, Dana en Cecilia
De resultaten zijn hier.