European Chess Club Cups 2024 in Vrnjacka Banja, Serbia

Het Europees kampioenschap voor clubs wordt elk jaar georganiseerd. Ik vermoed dat de recente editie een record was met 26 Belgen spelend voor 9 verschillende clubs (5 Belgische, 1 Duitse, 1 Franse, 1 Luxemburgse en 1 Nederlandse). Dit is geen toeval want het is misschien wel het mooiste tornooi dat je als (volwassen) amateurschaker op de schaakkalender kan aanstippen. Het is daarom hoogtijd om dit schaakpareltje aan het brede publiek eens voor te stellen.

Vooreerst is zulk kampioenschap de plaats om een norm of titel te scoren. Er zijn weinig kinderen die deelnemen. Er zijn weinig of geen ondergekwoteerde Aziatische spelers waar je altijd rating van verliest. Tenslotte past fide uitzonderingsregels toe voor een continentaal kampioenschap zoals Europese teamkampioenschappen. Zo mogen 4 Belgen (Nils Vantorre, Dennis Van Vliet, Michiel Jacobs en Mark Dechamps) dankzij een score van 3,5/7 in dit tornooi nu de CM-titel aanvragen (ongeacht dus de tegenstand maar wel tegen betaling van 50 euro). FM Frederic Decoster scoorde dan weer een derde IM-norm (de titel kan nog niet worden aangevraagd).

Een tweede belangrijke troef van dit tornooi t.o.v. gewone open tornooien is het teamaspect. Ik voel mij vaak eenzaam op tornooien in het buitenland. Persoonlijk hecht ik veel belang aan sociale contacten en met mijn Nederlands team de Stukkenjagers zat ik zeker goed. Samen eten, wandelen, analyseren, blitzen … Kortom veel fun maar ook een enorme verrijking want het is op zulke trips dat je diepgang in gesprekken kunt creëren.

Mijn dochter vindt het een gangster-pose maar het toont vooral hoe relax en prettig de sfeer was in het team. Vooraan zie je de 2 Belgen Helmut en Jasper. Achteraan staan lnr Bertalan, Bob, Erwin, Luuk en Sam.

Met 1 partij per dag die om 15 uur startte, was er bovendien veel vrije tijd. Ik spendeerde die vooral aan voorbereidingen maar voor veel (zwakkere) spelers was het tornooi een groot feest. Overdag was het een wandeling, sauna of een plons in de vele verwarmde zwembaden. ‘s Avonds tot in in de vroege uurtjes werd er gedronken en gezongen in naburige cafes. De jonge (knappe) vrouwelijke arbiters gingen met plezier mee in dit feestgedruis. What happens in Vegas, stays in Vegas dus ik zal geen details geven. Ik weet wel dat ik vaak alleen aan het ontbijt zat tijdens het tornooi en sommige echtgenotes verrast kunnen zijn van hun brave schakers.

Nu veel schakers waren er natuurlijk in de eerste plaats om te schaken. Ongeveer 15 teams bestonden uit puur professionals waaraan sponsors vele duizenden euros hadden uitgegeven. Feesten zal je hen zelden zien doen maar het is op zich al een belevenis om naast topspelers zoals Gukesh, Erigaisi, Abusattarov, Wei, … te spelen. Bovendien zijn velen van hen ook perfect benaderbaar en staan ze gewillig op de foto. Ik heb meerdere foto’s gezien van spelers met legend en publieksfavoriet Ivanchuk maar wie heeft ook een foto met straks wellicht de nieuwe wereldkampioen?

Luuk, Gukesh, Erwin of Sam. Wie maakt straks de beste kans op de wereldtitel?

Echter next level is natuurlijk zelf een partij spelen tegen een wereldtopper. Ik mocht het tevergeefs proberen tegen Nils Grandelius in de eerste ronde. Nils heeft 2650 elo, won het Zweeds kampioenschap en was secondant voor Magnus Carlsen in het wk van 2018. Next next level is tenslotte niet alleen zo een partij spelen maar ook winnen van een wereldtopper. De Belgische internationaal meester Francois Godart kreeg het voor elkaar tegen het Indisch wonderkind Praggnanandhaa Rameshbabu. De partij ging de wereld rond.

M.a.w. ik kan alleen maar stellen dat een Europees teamkampioenschap zo een beetje het leukste en mooiste is wat je als amateurschaker kunt beleven. Het enige waar ik het nog wil over hebben in dit artikel is dan ook het logement en eten. In landen zoals Serbie kan zoiets dik tegenvallen maar niet deze keer. We zaten per toeval in het duurste (prijs valt best mee zie hieronder) en beste hotel uit het aanbod en daar waren we heel blij mee. Normaal verlies ik altijd gewicht na een tornooi maar niet in Serbie. Het eten was fantastisch.

Dat was een standaardontbijtje elke ochtend in ons logement en dan heb ik nog niet alles gefotografeerd. Middageten en avondeten was zelfde klasse maar genoeg foto’s van eten want anders wordt dit eerder een foodblog ipv schaakblog.

Het totale kostenplaatje (inschrijvingsgeld, 8 overnachtingen, vol pension, vluchten Eindhoven-Belgrado , busritten Belgrado – Vrnjacka Banja, parking in Eindhoven, autoritten huis- Eindhoven) kwam voor mij persoonlijk op 1576 euro. Dat vind ik een scherpe prijs voor alles wat ik gekregen heb. Bovendien had ik het geluk voor 429 euro gesponsord te zijn waardoor het uiteindelijk mij slechts 1147 euro kostte.

Het verwondert mij dus niet dat meer en meer schakers dit tornooi vaak als enig buitenlands tornooi jaarlijks meespelen. In de database zag ik dat de Luxemburger Pierre Gengler al minstens 12 edities heeft gespeeld. Volgende editie zal normaal plaatsvinden in het zonovergoten Griekse Rhodos. Ik sta al op de wachtlijst maar ik vrees na dit artikel dat die wachtlijst wel eens heel snel zal exploderen.

Helmut Froeyman

PS

Veel meer over mijn Europees avontuur zal op mijn blog https://schaken-brabo.blogspot.com/ in de volgende weken/ maanden worden gepubliceerd. Lezers die niet zo lang willen wachten, kunnen al het verslag van de Belgische FM Frederic Decoster lezen op https://gambiet.wordpress.com/2024/10/29/the-secret-sauce/. Het gaat er over hoe je dames kunt verleiden, het diarree-middel enterol, indianenmuziek, hondsdolheid, zwavelbaden, winteruur dus alles waar ik op hoop in een goed schaakverslag. Ach er staan ook nog Frederics partijen maar die kan je skippen. 😁