Limburgse schaakarbiter maakte fameuze jeansbroekincident met schaakgrootmeester van dichtbij mee: “Het begon allemaal in mijn sectie”

Lees dit artikel ook op hbvl.be: https://www.hbvl.be/sport/limburgse-schaakarbiter-maakte-fameuze-jeansbroekincident-met-schaakgrootmeester-van-dichtbij-mee-het-begon-allemaal-in-mijn-sectie/61389332.html

Maasmechelen Luc Cornet (58) reist de wereld rond als internationale schaakarbiter. De Maasmechelaar was in december nog actief op het wereldkampioenschap in Amerika. Daar was hij getuige van het beroemde jeansbroekincident met schaakgrootmeester Magnus Carlsen. “Het begon allemaal in mijn sectie.”

Hoe ben je in aanraking gekomen met schaken?

“Mijn vader leerde mij al op jonge leeftijd schaken. Op mijn tiende kreeg ik mijn eerste schaakcomputer, die ik helemaal kapotgespeeld heb. In 1989 heb ik mij aangesloten bij schaakclub De Nieuwe Toren Eisden. Sindsdien ben ik actief betrokken bij de club: als lesgever, toernooileider, secretaris en penningmeester. Daarnaast zit ik in het bestuur van de Belgische schaakbond en ben ik Belgische vertegenwoordiger bij de FIDE, de Wereldschaakbond. Sinds mijn 28ste ben ik ook schaakarbiter. In december was ik nog arbiter op het WK in Amerika.”

Daar was je getuige van een opvallend incident met meervoudig wereldkampioen Magnus Carlsen?

“Klopt, er was op dat WK een strengere regel ingevoerd die jeansbroeken en sneakers verbood. Carlsen, die van een werkvergadering kwam, had geen tijd om zich nog om te kleden en zakte af naar het kampioenschap in een fatsoenlijke jeans. De arbiter gaf hem een waarschuwing en eiste dat de Noor zich ging omkleden. Dat weigerde Carlsen en hij werd gediskwalificeerd voor de rest van het toernooi. Het incident veroorzaakte veel ophef, vooral omdat Carlsen een wereldster is, maar als arbiter moet je de regels handhaven, ongeacht wie tegenover je zit.”

Jij speelde ook een kleine rol in dat verhaal?

“Ja, het begon allemaal in mijn sectie. De Russische schaakgrootmeester Jan Nepomniachtchi, had geen geschikte schoenen aan. Na een waarschuwing ging hij meteen van schoenen wisselen, maar daardoor zijn ze strenger gaan controleren en hebben ze Magnus Carlsen ook een opmerking gegeven over zijn broek. Hij wilde niet luisteren en je voelde de sfeer keren.”

Wat is jouw taak als arbiter?

“Als arbiter moet je zorgen dat de condities waarin de schakers spelen zo optimaal als mogelijk zijn. Verder moet je problemen oplossen die zich voordoen tijdens de wedstrijd. Op lager niveau zijn dat vooral discussies tussen spelers over de regels of bepaalde zetten. Op hoger niveau zijn er minder discussies, maar tegenwoordig wel meer spelers die valsspelen. Schakers mogen geen gsm of (smart)horloge meer bij zich hebben. Toch proberen sommige spelers tijdens de wedstrijd naar het toilet te gaan om daar hun gsm te gebruiken. Daarom controleren we vooraf de toiletten en wordt iedere speler gescand met een metaaldetector. Het gebeurt ook dat een speler zijn tegenstander beschuldigt van valsspelen en dan moet ik het spel stilleggen en een controle uitvoeren. Is de beschuldiging vals, dan volgen daar ook sancties voor.”

Je hebt ooit een omstreden beslissing moeten nemen in België?

“Toen de eerste gsm’s uitkwamen, was er een nieuwe richtlijn: als de gsm van een speler afging tijdens de wedstrijd, moest de partij onmiddellijk beëindigd worden en verloor die speler. Tijdens een interclubwedstrijd van grootmeester Luc Winants, op dat moment de beste Belgische schaker, ging de gsm van zijn tegenstander af. Dus paste ik die nieuwe regel toe. Maar omdat ik de eerste arbiter was die effectief een einde maakte aan de wedstrijd kreeg ik veel kritiek. Achteraf bleek dat die speler niet had valsgespeeld, maar ik volgde gewoon het reglement.”

Wat herinner je nog van je eerste WK als arbiter?

“Dat was in 2012 in Vilnius. Het toernooi begon op een maandag, maar ik had mijn vlucht gemist en arriveerde pas op zaterdag. Bij aankomst hoorde ik dat de hoofdarbiter had afgezegd en ze duidde mij aan als vervanger. Zo werd ik op mijn allereerste WK, terwijl ik twee dagen te laat was, plots gebombardeerd tot hoofdarbiter.”

Dat moet wel even schrikken geweest zijn?

“Zeker weten. Bovendien stond in het reglement dat de hoofdarbiter altijd een kostuum moest dragen, maar ik had er geen bij. Dus ben ik halsoverkop in Litouwen nog een kostuum gaan kopen. Het was hectisch, maar achteraf gezien ook wel een unieke ervaring.”

Kan je leven van een job als arbiter?

“Nee, ik werk ook al 35 jaar als IT-medewerker bij Vasco. In Limburg verdien je 12 euro per dag als arbiter, op nationaal niveau 25 euro. Alleen WK’s en EK’s betalen iets beter. Op het afgelopen WK in Amerika kreeg ik mijn reis terugbetaald tot 1.100 dollar en een vergoeding van 1.000 dollar. Maar voor het geld moet je het echt niet doen. Ik doe het puur uit liefde voor het spelletje en de ambiance.”

En je geeft ook schaakles aan kinderen?

“Klopt, al 25 jaar. Over al die jaren heen heb ik lesgegeven aan meer dan 150 kinderen, maar daarvan is er jammer genoeg maar eentje die nu nog schaakt. Vroeger had ik twintig kinderen in de les zitten. Dit seizoen geef ik maar les aan drie kinderen. Er is veel verloop in het schaken. Hoe dat komt? Door de puberteit, studies en andere interesses. Ik zou me kunnen afvragen waarom ik nog lesgeef, maar zolang er ook maar één iemand is die les wil krijgen, zal ik les blijven geven. Het mooiste moment als leraar? Toen een speler die ik had opgeleid voor de eerste keer een competitiewedstrijd won, was ik enorm trots. Daar doe je het uiteindelijk voor.”